به گزارش اسپوتنیک، یک آزمایش جدید که توسط محققان دانشگاه "برمن" آلمان انجام شده برای اولین بار نشان داده است که "سیانوباکتری آنابینا "(Anabaena cyanobacteria) یا جلبک‌های سبز و آبی می‌توانند در شرایط جوی مریخ با موفقیت رشد کنند.
نتایج این آزمایش دانشمندان در مجله Frontiers in Microbiology منتشر شده
فضانوردان در مریخ به اکسیژن، آب، غذا و سایر مواد مصرفی احتیاج دارند. بنابراین این یک پیشرفت قابل توجه است، زیرا ایجاد سیستم‌های بیولوژیکی پایدار پشتیبانی از زندگی را بسیار آسان می‌کند.
فشار جو مریخ همیشه مشکل ساز بوده است. در این آزمایش، محققان یک راکتور زیستی به نام
"اتموس"(Atmos) ساختند که فشار جوی آن تقریباً 10 درصد فشار زمین است و فقط از موادی که در مریخ یافت می‌شود، استفاده می‌کند.
دانشمندان دریافته اند که با وجود فشار کم ، سیانوباکتری‌ها می‌توانند از گازهای موجود در جو مریخ، با فشار کلی کم به عنوان منبع کربن و نیتروژن استفاده کنند. جلبک های سبز آبی با تعلیق گرد و غبار مریخ در آب تکثیر می شوند ، که استفاده آنها را به عنوان غذا برای موجودات زنده دیگر ممکن می کند. علاوه بر این،سیانوباکتری ها به عنوان محصول جانبی فتوسنتز اکسیژن تولید می کنند.
به باور محققان ،سیانوباکتری‌ها می‌توانند از گازهای موجود در جو مریخ، با فشار کلی کم به عنوان منبع کربن و نیتروژن استفاده کنند.
آنها می‌گویند که تحت این شرایط، سیانوباکتری‌ها توانایی رشد در آب حاوی تنها گرد و غبار مریخ را حفظ کردند و هنوز هم می‌توانند برای تغذیه میکروب‌های دیگر مورد استفاده قرار گیرند. این می‌تواند به پایداری مأموریت‌های طولانی مدت در مریخ کمک کند.
دکترورسوکس، زیست شناس شرکت کننده در این آزمایش گفت: راکتور زیستی ما سیستم کشت و پرورشی نیست که ما در مریخ از آن استفاده خواهیم کرد، بلکه برای آزمایش روی زمین ساخته شده است. اما نتایج ما به طراحی یک سیستم کشت مریخی کمک خواهد کرد. ما می‌خواهیم از این اثبات مفهوم به سیستمی برسیم که بتواند در مریخ به طور موثر استفاده شود.
اعتقاد بر این است که رونق سیانوباکتری‌ها که 2.4 میلیارد سال پیش اتفاق افتاده است، عامل اساسی در پیدایش جو قابل تنفس زمین بوده است. وجود سیانوباکتری به جو زمین اکسیژن داده است. به همین دلیل، دانشمندان تاکنون در حال بررسی این مسئله بودند که چگونه می‌توان از سیانوباکتری‌ها، اکسیژن برای زندگی در مریخ و احتمالاً در سیارات دیگر تولید کرد.
سیانوباکتری‌ها یاجلبک‌ها گروهی از موجودات هستند که همانند گیاهان از نور خورشید، آب و دی اکسید کربن، مواد مختلفی را می‌سازند و در اصطلاح علمی به آنها فتوتروف می‌گویند. این موجودات برخلاف گیاهان ساختارهای بافتی و تمایز یافته پیشرفته نداشته و از انواع تک سلولی با اندازه چند میکرومتر تا انواع پرسلولی تا اندازه بیش از 50 متر متغیرند. جلبک‌ها فاقد بافت‌های حقیقی همچون ریشه، برگ و ساقه هستند و آنچه در علف‌های دریایی دیده می‌شود در حقیقت شبه برگ، شبه ریشه و شبه ساقه است که ازنظر ساختار بافتی اندام‌های حقیقی به‌حساب نمی‌آیند.
