در مطلب منتشره در روزنامه The New York Times (امریکا) گفته شده، سه آژانس حکومتی در سراسر جهان در تلاش هستند که تابستان امسال به مریخ برگردند. علاوه بر چین و امارات متحده عربی، ایالات متحده در نظر دارد، مریخ پیمای Perseverance به همراه یک هلیکوپتر آزمایشی کوچک Ingenuity را در سیاره سرخ پیاده کند. ولی وظیفه اصلی این مریخ پیما شناسایی و گرفتن برخی از نمونه هایی است که انسان ها یا روبات ها در آینده قادر به انتقال آنها به زمین خواهند بود.
جامعه علمی سیاره ای از این ماموریت ها استقبال می کند. ولی بسیاری از محققان به صدای بلند پرسیدن این سوال را آغاز کرده که چرا ما دوباره به مریخ برمی گردیم؟ بنابراین ما ربکا بویل (Rebecca Boyle) و دیوید براون (David W. Brown)، دو روزنامه نگار (که بیشتر کار خود را به مصاحبه ها با محققان فضا در ناسا و پوهنتون ها وقف نموده اند) دعوت نموده ایم، تا در این مورد بحث کنند که چرا مریخ، سیاره ای که مدت ها قبل اتموسفییر خود را از دست داده، ظاهراً، چنین مقدار زیادی اکسیژن - و منابع بودجه را در اتاقها و دفاتر جذب می کند، جای که درباره مسایل راجع به تحقیق منظومه شمسی ما فیصله ها اتخاذ می گردند.
ربکا بویل: بنابراین ما به مریخ برمی گردیم. و دوباره ما به آنجا مریخ پیمای دیگر ارسال می کنیم. احتمالاً، حتی حتی دو، اگر ماموریت های ناسا و چین موفق ثابت شوند.
(آه کشید)
نباید گفت که این ناامیدکننده است. اما، اگر ماموریت Perseverance ناسا را مدنظر گیریم، پس احساسdéjà vu ، چیزی که قبلاً دیده شده و بسیار شبیه به مأموریت موفق مریخ نورد Curiosity در سال 2011 است، بوجود می آید. من در مورد اهمیت مطالعه مریخ، به ویژه فرآیندهای شبیه به زمین لرزه های ما، بسیار زیاد نوشته ام و این برای ما از اهمیت بالایی برخوردار است. اما حتی من سوال دارم: ما در فرآیند مطالعه منظومه شمسی بعدی چه خواهیم داشت؟ آیا سفرهای مریخ مسیرهای مهم دیگر را در مطالعه فضای بیرونی مسدود می کند؟
دیوید براون: کل منظومه شمسی در انتظار کاشفان ما است. از سال 2001، ناسا هشت ماموریت پیاپی به مریخ ارسال کرده، از جمله این پنج پرواز با نشست در سیاره سرخ. بشریت امروزه كتابخانه كامل از معلومات در مورد مریخ را در سرورهای های الکترونی خود دارد، اما تاكنون كسی وقت پیدا نكرده كه این همه اطلاعات انباشته شده را مطالعه كند.
ربکا بویل: و این تاریخ راجع به مطالعه مریخ را به یک پروژه به خودی خود قابل تحقق تبدیل می کند. آن روبات هایی که ما به مریخ فرستاده ایم، بسیار موفق ثابت شده و ما اطلاعات زیادی راجع به میزان زیادی از آب موجود در این سیاره قبلاً دریافت کرده ایم، از جمله در آنجا مناطق آبخیزی وجود داشت که در آنها برخی از اشکال زندگی در سطح آنها ظاهر می شد. ما همچنین در مورد کلاه های یخی در مریخ، در مورد برف دای اکساید کاربن، در مورد زمین شناسی داخلی، در مورد اتموسفییر غیرمتکاثف و نازک و همچنان در مورد سطح که در معرض اثرات مخرب بادها قرار گرفته، اطلاعاتی دریافت کردیم.
هر کشف جدید درباره مریخ سوالات جدیدی را به وجود می آورد و نتیجه آن اکوسیستم سالم برای اکتشاف مریخ است.
برخی از متخصصان در مراکز تحقیقاتی مشغول به کار می شوند، جایی که برای دانشجویان فارغ التحصیل بودجه دریافت می کنند و پس از دفاع تحقیقات خود را ادامه می دهند و در نتیجه سوالات بیشتر و بیشتری در مورد مریخ بوجود می آید. و بنابراین اکتشاف سیاره سرخ ادامه دارد.
ولی در چند سال گذشته، صدای آن دسته از افرادی که از ناسا می خواهند که به سمت دیگر توجه نماید، رساتر شده است. این می تواند زهره، یا تایتان، قمر زحل باشد، یا دیسک فیروزه ای دوردست و دور از مدار اورانوس - فقط مریخ نیست، چیزی های جز مریخ وجود دارند، جایی که در جریان تقریباً دو دهه است که ما ربات های خود را هدایت می کنیم.
دیوید براون: سالهاست که ناسا مریخ را به مثابه برنامه فضایی خاص خود، با جهت ها و اولویت های خاص خود، بررسی می کرد. هر دو سال یک بار، برخی از دستگاه ها به سمت سیاره سرخ فرستاده می شدند. اما پس از آن، با شروع از سال 2010، برنامه اکتشاف مریخ به دلیل کاهش بودجه در پلتفورم کلی کارهای اکتشافی سیاره ای ناسا قرار گرفت. به طور غیر منتظره، دنیاهای دیگر توسط «ستاره مرگ» (Death Star) سرخ نابود شدند.
ربکا بویل: من امیدوارم که دستگاه perseverance ، با آغاز تحقیق در مریخ، جالب ترین سنگ ها در منظومه شمسی را پیدا کند. اما ما فقط می توانیم صبر کنیم، در حالی که بسیاری از مکان های دیگر وجود دارد که در آنجا ما هنوز نبوده ایم.
من بزرگترین طرفدار تحقیق مهتاب هستم و دوست دارم که ما به آنجا برگردیم و از بزرگترین دهانه در منظومه شمسی، از حوضه قطب جنوب - آیتکن نمونه های سنگی بگیریم. من می خواهم شاهد ایجاد شهر ابری از سفینه های فضایی در مدار زهره باشم. و من، در واقع، واقعاً می خواهم پروژه با این قایق در تیتان اجرا شود.
دیوید براون: مدتها قبل باید ماموریت علمبردار را به زهره بفرستاده می شد. وجود شرایط بالاتر از ابرهای آن، شبیه به شرایط زمین، باعث می شود که کشف زندگی در آن فقط موضوع مربوط به زمان باشد.
غول های یخی نیز مستحق تحقیق هستند و ماموریت های خلاق مانند فضاپیمای Trident به Triton، ماهواره نپتون، اثبات می کنند که می توان آن را با بودجه های نسبتاً کم انجام داد.
امروز دوست دارم که شور و شوق کمی برای فرود یک وسیله نقلیه هسته ای در مریخ وجود دارد. در دهه 1980 ، هنگامی که مشکلات مالی ، جامعه علمی سیاره ای را مجبور به تلاش برای زنده ماندن کرد. و امروز ما در عصر طلایی اکتشافات فضا زندگی می کنیم.
امروز خوشمم می آید که شور و شوق کمی برای فرود یک وسیله نقلیه هسته ای در مریخ وجود دارد. در سال های 1980، مشکلات مالی، جامعه علمی سیاره ای را به تلاش برای زنده ماندن مجبور کرد. و امروز ما در عصر طلایی اکتشافات فضا زندگی می کنیم.
