به گزارش اسپوتنیک، برای بسیاری اشتراک در مراسم عروسی یکی از نزدیکان و خویشاوندان خوشایند است. برای ملیپوش تیم ملی افغانستان زُهیب اسلام امیری این مسئله چیزی فراتر از یک خاطرهی دوستداشتنی است، حضور او در در عروسی پسر کاکایش بیش از یکونیم دهه پیش برایش نقطهی پرتابی بود.
در مارچ سال 2005زمانی که امیری 15 ساله بود و همراه با والدیناش که در پاکستان پناهنده بودند برای عروسی پسر کاکای خود به کابل برگشت، او در آن زمان طرفدار ستارهی نوظهور منچستریونایتد، کریستیانو رونالدو بود، در حالیکه پسر کاکایش در تیم محلی شعاع بازی میکرد.
این مدافع 30 ساله افغانستان و گوکولام کرالا به FIFA.com گفت: "به عقب نگاه می کنید، به نظر می رسد که دیروز اتفاق افتاده است." "در طول عروسی، مربی پسر کاکای من نیز حضور داشت، که من نمی دانستم.
وی در ادامه گفت: "من مدتی را با پسر کاکای خود فوتبال بازی کردم و سرمربی ما را تماشا کرد. وقتی بازی را تمام کردیم، او از من پرسید" آیا می خواهی به باشگاه ما بپیوندی؟ " بنابراین به عنوان یک نوجوان اینگونه من در فوتبال حرفهای کارم را شروع کردم. "
اگر فکر میکنید که امضای قرارداد با تیم فوتبال شعاع برای امیری غیرمنتظره بود، هنوز شوک بزرگ در راه است.
وی گفت: "در اولین بازی به نمایندگی از باشگاه، پیراهن شماره 9 به من داده شد." وی ادامه داد: "برخی از کارکنان تیم ملی ما را تماشا می کردند. پس از بازی، آنها مرا به اردوی تیم ملی فراخوان دادند.
وی ادامه داد: "برای یک نوجوان 15 ساله مثل من رقابت در مقابل بزرگان در سطح بزرگسالان آسان نبود. اما من سختکوش بودم. خوشبختانه به فهرست 30 نفره و بعداً به فهرست نهایی و 23 نفره تیم ملی برای نمایندگی از کشور راه پیدا کردم."
رشد با تیم ملی:
ایم برای امیری یک رویا بود که تبدیل به حقیقت شده بود که جاه طلبیهای فوتبالی او حتی در زمان حکومت طالبان ریشه دوانده بود. وی یادآوری می کند: "در آن دوره هیچ فعالیتی [تفریحی] وجود نداشت و حتی اجازه تماشای تلویزیون نیز نداشتیم."
او میگوید: "این زمان سختی برای ما بود. من به عنوان یک بچه فقط با تماشا و بازیکردن فوتبال با دوستان و همسایهها می توانستم از روز لذت ببرم. در زمان انفجارهای بمبی و هرج و مرج ، فقط امروز را داری و به فکر روز دیگر نبودی. "
علیرغم سختیها، امیری همچنان فوتبال بازی می کرد. وی پس از پناهنده شدن به پاکستان، به آکادمی جوانان در کراچی پیوست. وی در این باره میگوید "در آن روزهایی بود که من یک روز خواب دیدن بازی برای کشورم را شروع کردم، فقط من انتظار نداشتم که همه چیز به این سرعت پیش بیاید."
همانطور که مشخص بود، دروان حرفهای امیری با تیم ملی گره خورد. وی در مسابقات 2005 SAFF مسابقات قهرمانی جنوب آسیا برای افغانستان حضور پیدا کرد و اولین بازی بینالمللی خود را در برابر مالدیو در سن 15 سال، 9 ماه و 18 روز انجام داد، که این یک رکورد ملی محسوب می شود.
View this post on Instagram
و هشت سال بعد، وی در مسابقات قهرمانی SAFF در سال 2013 کاپیتان تیم ملی افغانستان شد. امیری در کل نقش مهمی بازی کرد و تیمش را به عنوان قهرمانی منطقهای رهنمون کرد.
"آن سال اوج کار و زندگی من بود. وقتی این خبر را فهمیدم که [به عنوان کاپیتان منصوب شدم] گریه کردم. بازی برای کشورم از قبل یک رویا بود، چه رسد به بازی به عنوان رهبر ملی.
"و ما در مسابقات SAFF 2013 قهرمان شدیم. قبل از این هرگز تیم افغانستان به این نتیجه نرسیده بود که ما افتخار کنیم. این برای ما تجربه خارقالعادهای بود. از روز اول مسابقات تا آخرین، همه سخت تلاش می کردند و با هم تاریخساز شدند. "
امیری همچنان در سالهای بعد برای تیم ملی بازیکنی برجسته بود و حالا هم یکی از چهره های اصلی رقابتهای انتخابی جام جهانی 2022 FIFA قطر است. اکنون با 52 بازی ملی، او با تجربهترین بازیکن در تاریخ تیم ملی فوتبال افغانستان است.
در سطح باشگاهی نیز، او تاریخساز است، او به عنوان اولین بازیکن داخلی در افغانستان موفق شد که در سال 2011 به باشگاهی در خارج از افغانستان یعنی بمبئی هند بپیوندد و در خارج از کشور بازی کند. او از آن زمان نامی را در آنجا برای خودش دست و پا کرد و کار خود را با یک سری از باشگاه های هندی پشت سر گذاشت و به عنوان چهره مورد علاقه طرفداران در سرزمین پذیرفته شده است.
امیدهای جام جهانی:
افغانستان با چهار امتیاز از پنج دیدار خارج از کشور، در مرحلهی گروهی مقدماتی جام جهانی که قطر و عمان شانسهای اول و دوم در این گروه هستند همچنین در این گروه هند و بنگلادش نیز حضور دارد،. شیران خراسان با سه بازی باقی مانده امیدوار است که بتوانند با نتایج خوب بخت خود را احیا کنند و به جام ملتهای فوتبال آسیا برسند.
او گفت: "ما در مرحله مقدماتی برابر قطر شروع خوبی نداشتیم، اما مقابل هند بازی کردیم و خوب بازی کردیم. ما در بازی دوم مقابل قطری ها خیلی خوب بازی کردیم. شانس پیروزی داشتیم اما یک پنالتی را از دست دادیم و 1-0 را بازی را باختیم".
"رویای همیشه من نمایندگی کشور در جام جهانی است. اما اگر این امر محقق نشود امیدوارم حداقل بتوانم در جام ملتهای بعدی آسیا در سال 2023 بازی کنم. من در دهه سوم زندگیام هستم اما می خواهم تا آنجا که ممکن است برای افغانستان بازی کنم. "
برای دیدن مصاحبه روی پیوند کلیک کنید. پیوند (لینک)