به محض اینکه اولین علائم شیوع ویروس ظاهر شد، تلاش های بین المللی برای مهار کردن این پروسه متوقف نشد. اینها شامل جستجوی داروهای مؤثر یا واكسینی است كه می تواند پاندیمی را كه توسط سازمان صحی جهانی (WHO) اعلام شده است متوقف كند.
ولی با وجود محدودیت های شدید تصویب شده، کرونا ویروس به سرزمین های جدید سرایت می کند. در آنجا که اوضاع، ظاهراً، ثبات یافته، قربانیان جدید بوجود می آیند، در حالی که سایر کشورها واقعاً تسلیم ویروس شده اند. به ویژه با وضوح می توان ضعف سیستمهای بهداشتی را که حتی در سطح کشورهای توسعه یافته نیز شناسایی شده اند، مشاهده کرد. فقط به آمار موجود نگاه کنید.
باز هم همین سوال بوجود می آید: آیا علائم ختم بحران در افق مشاهده می شوند؟ چه زمانی همه ما به حالت عادی باز خواهیم گشت؟
بسیاری از کارشناسان و مطالعات سعی کرده اند به این سؤالات پاسخ دهند. ما در این مطلب می خواهیم برخی سناریوهایی انکشاف اوضاع را ارائه کنیم.
بحران میتواند ادامه یابد
از مقاله ای جولیتا کائیم، کارمند سابق وزارت امنیت داخلی ایالات متحده که در مجله The Atlantic منتشر شده است، شروع می کنیم. به گفته وی، بحران کنونی که بر جنبه های مختلف زندگی مردم تأثیر می گذارد، مدت طولانی ادامه خواهد داشت.
کائیم در مقاله ای تحت عنوان "بحران می تواند 18 ماه دوام کند. آماده شوید." می نویسد:" شما نباید انتظار داشته باشید که بحران در آینده نزدیک، سریع خاتمه خواهد یافت، زیرا تصمیماتی در مورد قرنطین و بسته شدن مرزها اتخاذ می شود، و این مدت زمان طولانی خواهد بود. "
به گفته نویسنده، دو سوال اصلی وجود دارد که به طور فزاینده مردم را نگران می سازد، یعنی: چه زمانی پاندیمی پایان می یابد و چه زمانی به بازگشت به حالت عادی قادر خواهند شد؟
پاسخ سوال آخر نه تنها به حقایق علمی، بلکه به ملاحظات اخلاقی و سیاسی نیز بستگی دارد که اکنون هیچ کس نمی خواهد به صورت آشکار درباره آنها بحث کند.
با توجه به کند شدن و پایان یافتن این بیماری همه گیر، کائیم معتقد است که با توجه به شرایط بهداشت عمومی، صحبت در باره پایان بیماری همه گیر کرونا ویروس تا زمان 18 ماه دیگر معنی ندارد. به عقیده وی، تنها راه حل بحران فعلی تهیه واکسین علیه ویروس کشنده است که مدتی طول می کشد.
اقدامات جدی
در مطالعات که توسط کالج امپریال لندن منتشر شده است، گفته می شود که مبارزه با کرونا ویروس جدید می تواند شش ماه طول بکشد.
به گفته نویسندگان، لازم است فوراً تدابیر سختی اتخاذ شود كه چند ماه طول خواهد كشید، تا زیان های ناشی از این بیماری همه گیر رفع شوند، ولی زندگی پس از ظهور کرونا ویروس هرگز مانند زندگی قبل از آن نخواهد بود.
در این مطالعات بر لزوم ایجاد به اصطلاح "ایمنی گله" برای مبارزه با ویروس تأکید می شود. طبق این نظریه، طور که معلوم است، باید به تعداد زیادی شهروندان اجازه ابتلا به این بیماری داده شود، زیرا بدن شروع به ایجاد ایمنی در برابر این بیماری خواهد کرد و همه چیز به سرعت می تواند پایان یابد.
همانطور که در این اثر گفته شده، از نظر جنبه های مختلف، ویروس نسبت به کشورهایی که دارای سیستم مراقبت های بهداشتی ضعیف یا کاملاً از بین رفته هستند، تهدید بیشتری را برای کشورهای توسعه یافته ایجاد می کند، زیرا ملل ثروتمند در زمان بروز چنین بلاها آسیب پذیرتر می شوند و جمعیت آنها نیاز به سطح معینی از درمان دارد.
استراتژی بیرون رفت از بحران
آژانس BBC انگلیس پیش بینی کرده که بیماری همه گیری بسیار طولانی خواهد بود. روشن است که استراتژی فعلی برای جداسازی گروه های زیادی از مردم در دراز مدت مؤثر نیست، زیرا این امر عواقب فاجعه آمیز اجتماعی و اقتصادی خواهد داشت.
در این حالت، کشورها علی الرغم امکان افزایش تعداد شهروندان آلوده، به "استراتژی بیرون رفت" نیاز دارند، یعنی راهی برای حذف محدودیت ها و بازگشت به زندگی عادی.
پروفیسور مارک وولهاوس، اپیدمیولوژیست و متخصص بیماریهای عفونی در پوهنتون ادینبورگ می گوید: "ما از نظر استراتژی مبارزه با بیماری و بیرون رفت از بحران با مشکل بزرگ روبرو شدیم که در هیچ کشوری در جهان وجود ندارد. این یک مشکل جدی علمی و اجتماعی است ".
راه حل های پیشنهادی
در خاتمه، متخصصان سه شیوه مهم برای مقابله با کرونا ویروس را پیشنهاد می کنند:
شیوه اول - ایجاد واکسین و روش درمانی برای مبارزه با ویروس است. به عبارت دیگر، ما در نقطه قرار خواهیم داشت که اکنون در آن قرار داریم و این از یک سال تا یک و نیم سال ادامه خواهد داشت. با توجه به محدودیت های اجتماعی بی سابقه ای که اتخاذ شده، این زمان بسیار طولانی است.
شیوه دوم - توسعه ایمنی جمعی از طریق ابتلای تعداد کافی از افراد است. در همین رابطه، دکتر نیل فرگوسن از کالج امپریال لندن گفت: "بالاخره، اگر اوضاع به این ترتیب دو سال دیگر توسعه یابد، بخش کافی از جامعه به بیماری مبتلا می شود که این تا حدی حالت دفاعی را ایجاد خواهد کرد."
شیوه سوم – باید شیوه برخورد جامعه ما را پیوسته تغییر داد. صحبت راجع به عادت کردن و انطباق با اقدامات انجام شده امروزی جهت مبارزه با ویروس مطرح می باشد. پروفسور وولهاوس این گزینه را مطلوب ترین می داند: "گزینه سوم تغییر مداوم سبک زندگی ماست که به ما امکان می دهد سطح پایینی از عفونت را حفظ کنیم."
این ممکن است شامل حفظ برخی از روشهایی باشد که قبلاً به مرحله اجرا گذاشته شده باشند، یا آزمایش دقیق و جداسازی بیماران به هدف جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری است.
