به گزارش اسپوتنیک، کارشناسان می‌گویند که ویروس کرونا (کووید 19) منشا طبیعی دارد، نشانه‌هایی از مداخله انسان در آن دیده نمی‌شود و علاوه براین، ایجاد ویروس مشابه و آلوده کردن یک گروه جمعیتی با آن از نظر فنی غیرقابل تصور است.
پیش از این، در برخی از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی این فرضیه مطرح شده بود که شاید امریکا ویروس مدل سازی‌شده را به چین آروده که سپس این ویروس از کنترول خارج شده و به یک بیماری همه‌گیر به سطح جهان مبدل شده است.
آنچا بارانوا، داکتر علوم زیست شناسی و استاد لیسه عالی زیست شناسی سیستماتیک امریکا (GMU) می‌گوید: کد ژنتیکی این ویروس به خوبی شناخته شده است. این یک ویروس طبیعی و مستعد برای تغییرات ژنتیک است که عادی می‌باشد . کد ژنتیکی و توالی های این ویروس در ماه دسمبر مطابق با نتایج بررسی موارد اول ابتلا به آن منتشر شد. ما می‌دانیم که در ماه دسمبر چه ساختاری داشت و اکنون چه ساختاری دارد. حتی ساختار آن در ماه دسمبر نشان نمی‌دهد که این ویروس را به طور مصنوعی ایجاد کرده باشند. معمولاً می توان این را متوجه شد. اگر دانشمندی آران‌ای یا دی‌ان‌ای را بریده باشد، در مکان هایی که آنها برش می‌دهند اثری از باصطلاح قیچی مولکولی باقی می‌ماند. آخر ما هنوز نمی‌توانیم مثل طبیعت کار کنیم.
این متخصص خاطر نشان کرد که ویروس قبل از انتشار باید آزمایش شود.
او گفت: ویروس را نمی‌توان روی موش‌ها آزمایش کرد، موش‌ها را آلوده نمی‌کند. تحقیقات روی «شادی» ها حتی در مقایسه با انسان نیز دشوارتر است. «شادی»ها بسیار گران هستند و استفاده از آنا دور از تصور است. این امریکایی ساخت و آزمایش مخفیانه ویروس کرونا توسط انسان غیرقابل تصور دانست.
«میخائیل گلفند» داکتر علوم زیست شناسی و عضو اکادمی اروپایی به نوبه خود گفت که کد ژنتیک نوع جدید ویروس کرونا شبیه سایر ویروس های کرونا است اما بعید است آنرا بتوان به‌طور مصنوعی ساخت.
این دانشمند تصریح کرد که چند صد نوع از ویروس جدید شناخته شده و این ویروس دقیقاً مانند ویروس های مشابه در حال تغییرات ژنتیکی است.
«الکسی وودووزوف»، دگروال متقاعد و کارشناس طبی نظامی روس ضمن تائید نظرات همکاران خود خاطرنشان ساخت هیچگونه شواهدی حاکی از خاستگاه مصنوعی نوع جدید ویروس کرونا وجود ندارد.
براساس آخرین آمار، بیش از 214 هزار و 800 نفر در 160 کشور جهان به ویروس کرونا مبتلا شده اند، کرونا جان بیش از 8 هزار و 700 را گرفته است.
