تجارب عجیب سلاح سازان شوروی
کالیب لارسون (Caleb Larson) در نشریه The National Interest (امریکا) می نویسد، باوجود آنکه این سلاح ها از چارچوب ساختار معمول خارج میگردند، آنها جهت تسلیح نیروها بکار گرفته نشدند.
دهه های سال های 1960 و 1970 زمان جالب توجهی برای طراحان تسلیحات شوروی بود که نمونه های تجربوی ساخته بودند. روسیه به وطن چندین ماشیندار غیرمعمولی مبدل گشت که به اساس شیمای بولپاپ (گاو نر) ( مجموعه میکانیزم ها که در صورت آن میکانیزم ضربتی و جاغور در قنداق در عقب ماشه قرار دارند – تبصره مترجم) ساخته شده اند. این سلاح افق کار سلاح سازی را توسعه بخشید، عناصر مانند سه میل، جاغور از مواد ایلاستیکی ایجاد کردند که به سرعت حیرت انگیز انداخت دست یافتند.
ویژه گی متمایز شیمای بولپاپ – این کوچک بودن سلاح است که نسبت به سلاح معمولی با عین طول میل کوتاه تر است. چنین سلاح برای پیشبرد فعالیت های محاربوی در شرایط شهری و نظامیان در وسایط ترانسپورتی، جای که ساحه محدود است، بسیار مناسب می باشد. جاغور این سلاح در قنداق در عقب ماشه قرار دارد. با تاسف، شیمای بولاپ یک عده کاستی ها دارد. این سلاح جهت تسلیح نیروها بکار گرفته نشد.
خانواده نمونه های تجربوی TKB-011 و TKB-022
ماشیندارهای تجربوی TKB-011 و TKB-022 که به اساس شیمای بولپاپ ساخته شده، به سلاح های از فیلم راجع به بیگانگان شباهت زیاد دارند. در این نمونه های اولیه جاغور مانند ماشیندار کلاشنیکوف قوسی است و در قنداق جاسازی میشود. ماشیندار دارای جسامت کوچک است و قنداق پلاستیکی آن دارای رنگ نارنجی می باشد. ولی مشخصات دلچسپ این خانواده اولیه اینست که مدخل جاغور در قنداق قرار دارد. این کار امکان صرفه جویی جای فراهم می سازد، اما احتمالاً برای تیرانداز مزاحمت ایجاد میکند.
دکتر آلن اور (Allan Orr)، متخصص مبارزه با تروریسم و عملیات ضد چریکی، طرح بولپاپ (گاو نر) را چنین توصیف می کند: "به چنین ساختار یک مهندس وقتی متوسل میشود که او در خلاء کار می کند، وقتی که او به هیچگونه تصورات کار نظامی ارتباط ندارد."
هر دو ماشیندار به دلیل داشتن پنجره ای برای بیرون کشیدن کارطوس های فیرشده، ارگونومی بسیار مناسبی دارند. کارطوس ها مانند ماشیندارهای معمولی به بیرون پرتاب نمی شوند. آنها در امتداد لوله تخلیه می روند و نه به سمت راست بلکه به جلو پرتاب می شوند. این برای کسانی که با هر دو دست شلیک می کنند بسیار راحت است و افراد چپ دستی به تجهیزات اضافی احتیاج ندارند. سالها بعد، این ویژگی طراحی توسط Kel-Tech در توسعه تفنگ نیمه اتوماتیک RFB به کار گرفته شد.
زنده باد AK-47
از اواخر دهه سال های 940 ، استاندارد در نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی کارطوس افتخاری 7.62 × 39 میلی متری بود که به موازات ساختن AK-47 طراحی میشد. این ماشیندار بلاانقطاع قابل اعتماد و قوی با ویژگی های خوب بود. ماشیندار AK-74 که جایگزین آن شد، در سال 1974 نوع انکشاف یافته ماشیندار قبلی AK-47 بود.
علیرغم تلاش برای بهبود دقت شلیک، AK-74 مانند سلف خود هنگام شلیک ضربه از خیززدن میل رنج می برد که به همین دلیل به مثابه سلاحی با دقت پائین شلیک شهرت یافت.
و در آن لحظه TKB-0146 در صحنه ظاهر شد.
ماشیندار TKB-0146
این ماشیندار عجیب بود. نه تنها از نظر شکل ظاهری آن، بلکه نظر به سرعت آتش عجیب بود. قید تغییر رژیم های آتش دارای سه موقعیت است: برای شلیک منفرد آتش، شلیک اتوماتیک و برای شلیک مسلسل ضربتی. در صورت آتش اتوماتیک، سرعت آتش از 600 فیر به 2000 فیر در یک دقیقه افزایش می یابد. برای مقایسه: سرعت آتش تنفنگچه ماشیندار MP-5 شرکت هچلر و کخ، نظر به نوع آن، 700-900 فیر در یک دقیقه است و تفنگ اتوماتیک - M4 در یک دقیقه 700-950 فیر میکند.
ماشیندار ТКB-59
ماشیندار TKB-59سه میل دارد، همه سیاه و باشیمای بولپاپ (گاو نر) ساخته شده است. این یک مدل آزمایشی بود و در آن تلاشی برای افزایش دقت آتش بعمل آمده بود. مفکوره ایده این بود که در صورت شلیک فوق العاده سریع ماشیندار از هدف منحرف نشود و اثر چره یی حاصل می شود، یعنی فیصدی اصابت به هدف افزایش می یابد.
مانند ماشیندار TKB-0146، پسلگد سه میل همزمان است، به همین دلیل تیرانداز هدف را زیر زخ اسلحه نگه می دارد. این امر به این دلیل حاصل می شود که سه فیر به طور همزمان صورت میگیرد و مسیر هر سه گلوله یکسان است.
TKB-59 دارای جاغور بسیار وسیع و دارای سه محفظه داخلی بود. از هر محفظه، کارطوس به میل خود داده میشود. در حقیقت ، این سه جاغور در یک جاغور بود.
ادامه زندگی در موزیم
اگرچه به این ماشیندارها به مثابه سلاح های کوچک و مختصر و آتش دقیق امیدهای زیادی بسته بودند، اما هرگز جهت تسلیح بکار گرفته نشدند. با وجود این، آنها به یک سکوی جالب تجربوی مبدل گشتند که امکانات اسلحه سازان اتحاد جماهیر شوروی را توسعه بخشیدند و آنها از زمان خود پیش قدم شدند. نمونه های باقی مانده در موزیم سلاح های ولایت تولا نگهداری می شوند.
