سیبیل هیلدیبراندیت (Sybille Hildebrandt) در مقاله منتشره در نشریه Videnskab (دنمارک) می نویسد، بدون در نظرداشت این که چشم یا تیلسکوپ ما چقدر خوب اند، فضا هرچه بیشتر وسیع میگردد و ظاهراً به نظر میرسد که آن هیچ انتهای ندارد.
ابعاد گیج کننده و فضای باز غیر قابل درک کائینات، خواننده 16 ساله نشریه ویدینسکاب (Videnskab) نیکلاس مووس هونیک (Nichlas Moos Heunicke) را به مطرح ساختن این پرسش وادار ساخته است: "فراتر از انتهای کائینات چه چیز قرار دارد؟ باید جایی وجود داشته باشد که این همه در آن آغاز شده؟ و این احتمالاً بسیار عظیم است، چون کائینات گسترش خود را ادامه می دهد؟ "
هیچ چیز در اطراف وجود ندارد
ما این سوال را به کریستیان پدرسن(Kristian Pedersen) استاد فزیک ستارگان از مرکز مطالعات ماده تاریک و انرژی تاریک انستیتوت نیلز بور در پوهنتون کوپنهاگن ارسال کردیم.
او مدت ها است که برای کشف تاریک ترین گوشه های جهان مجدانه تلاش می ورزد و فضا را مانند پنج انگشت دست خود می شناسد. او بلافاصله پاسخ می دهد:
"به طور خلاصه، جهان همان چیزی است که ما داریم. هیچ چیز فراتر از آن وجود ندارد."
او اعتراف میکند، ولی به این به مشکل میتوان باور کرد، زیرا در زندگی روزمره ما هیچ چیز قابل مقایسه به این وجود ندارد.
کریستیان پدرسن میگوید:"اکثریت تصور می کنند که گویا کائینات زمانی در یک جعبه خاص بوجود آمده است. اما این اشتباه است، جعبه ای وجود نداشت. هیچ چیز وجود نداشت. درک این مساله دشوار است که چطور چیزی از هیچ چیز بوجود آمده است، اما در واقعیت امر دقیقاً چنین بود."
کائینات در نتیجه انفجار بزرگ به وجود آمد
طبق نظریه انفجار بزرگ، کائینات 13.7 میلیارد سال پیش، هنگامی که یک نقطه کوچک ناگهان به یک فضای بی انتها گسترده تبدیل شد، بوجود آمد.
پس از آن، جهان با سرعت بیشتری رشد کرد. این گسترش می یابد، زیرا هنگام انفجار بزرگ از مقدار عظیم انرژی پر شد که به تدریج به فضا تبدیل می شود.
رابطه بین انرژی و فضا
این پروسه توسط فیزیکدان مشهور آلبرت اینشتین تشریح شده که در تئوری عمومی نسبیت خود توضیح نموده که کتله، انرژی و فضا چگونه با یکدیگر تعامل مینمایند.
انرژی می تواند به کتله تبدیل شود - و برعکس. وجود کتله ها و انرژی بر شکل فضا تأثیر می گذارد و فضا بر نحوه رفتار کتله تأثیر می گذارد.
کریستیان پدرسن توضیح داد:" ما عادت کردیم که انرژی بالقوه می تواند به انرژی حرکی تبدیل شود. اگر توپ دارید و آن را به زمین می اندازید، انرژی بالقوه آن به انرژی حرکی تبدیل می شود. به عین ترتیب، در طول انفجار بزرگ، مقدار زیادی انرژی آزاد شده به فضا تبدیل شد."
اگر گسترش را فقط این پروسه کنترول می کرد، پس بر اساس کل انرژی آزاد شده، حداکثر اندازه جهان قابل محاسبه می بود.
اما در سالهای اخیر مشخص شده است که یک نیروی قدرتمند دیگر در فضای جهان وجود دارد که به طور فزاینده در توصیف تکامل کائینات به آن اشاره می شود.
انرژی تاریک باعث رشد جهان می شود
به این پدیده انرژی تاریک گفته می شود و اوست که باعث رشد سریع جهان می شود.
پدرسن گفت: "ویژگی انرژی تاریک این است که به طور مساوی در جهان توزیع می شود، یعنی یک واحد حجم همیشه همان مقدار انرژی تاریک را تشکیل می دهد. و با بزرگ شدن کیهان، مقدار انرژی تاریک نیز رشد می کند، بنابراین قدرت در حال گسترش آن به طور فزاینده بر کیهان تسلط می یابد"، و توضیح نمود که به همین دلیل جهان بیشتر رشد می کند.
بسیاری از مطالعات مفصل جهان بیانگر این است که این خمیده نیست بلکه مسطح است و در عین حال بی نهایت بزرگ است.
نظریه جدید: یک کائینات در میان بسیاری ها
یک تئوری جدید محبوب در چارچوب مدل انفجار بزرگ همان تئوری موسوم به کائینات زیاد است که دلالت بر این دارد که علاوه بر کائینات ما، در دنیای چند بعدی کائینات زیادی دیگر نیز وجود دارند.
هر بار که این دو جهان با هم برخورد می کنند، انفجار بزرگ رخ میدهد و در نتیجه جهان جدید دیگری بوجود می آید.
اگر جهان واقعاً به این ترتیب ساخته شده باشد، این می تواند برای فضای ما از اهمیت زیادی برخوردار باشد و دانشمندان در این مورد می خواهند راهی را پیدا کنند تا دریابند که چگونه این پدیده بر جهان ما تأثیر می گذارد.
اکنون آنها در تلاشند این نظریه را اثبات کنند.
این بدان معنی است که هنوز ممکن است چیزی خارج از "حباب بزرگ" ما وجود داشته باشد. حتی اگر جهان ما بی نهایت بزرگ هم باشد، طبق این مدل، چیزی فراتر از آن وجود دارد.
