باوجود این، در حال حاضر هیچگونه تردید در این مورد باقی نه مانده که امریکایان نبرد در افغانستان را باخته و به جمع متفقانه متشکل از انگلستان و اتحاد شوروی پیوسته که به مسخرساختن این کشور که بطور عنعنوی خارجیان را دوست ندارند، پیوسته است.
ولی ترامپ و اطرافیان او در این مورد تصورات خودی دارند — آنها اصلاً به امریکایان هیچگونه معلومات راجع به جریان جنگ بلاانتها در افغانستان نمی دهند. تمام معلومات، مربوط به این حوادث و ارایه ارزیابی های کمی، یا از طرف مقامات پیگیری نمی شوند، یا محرم اعلام شده اند. نیازی به گفتن وجود ندارد، خبرها از افغانستان اصلاً وحشتناک اند و «پیشرفت» کاملاً مشکوک است — چه کسی میخواهد چنین چیزی را تنویر کند.
همه چیز در سال گذشته زمان آغاز گردید، وقتیکه اعلام گردید که بازرسان ویژه کل در باره بازسازی افغانستان، سیگار (Special Inspector General for Afghanistan Reconstruction, SIGAR) — که به او از طرف کانگرس صلاحیت نظارت بر همه جوانب این جنگ داده شده — از نشرنمودن معلومات راجع به تلفات در صفوف نیروهای امنیتی افغانستان امتناع می ورزد.
حالا این معلومات محرم ساخته شده اند. جالب است، چرا این کار صورت گرفته است؟ آیا چنین نخواهد بود که نظامیان افغان که توسط امریکا تربیه و تجهیز شده (باید گفت، به مبلغ در حدود 70 میلیون دالر) تلفات جبران ناپذیر متحمل میشوند و پرسونل خود را سریعتر، نسبت به اسخدام نمودن، از دست میدهند؟ و شاید، برای واشنگتن اعتراف نمودن بر این که تعداد این قطعات از حد رشتوی فاصله زیاد دارد و اینکه فرار از خدمت و رهاکردن سربخود وظایف مقیاس تهدیدکننده کسب کرده و محصول ناخالص ملی افغانستان برای تمویل نیروهای امنیتی خود کافی نمی باشد.
بیائید به خاطر بیاوریم که چگونه هر رئیس جمهور، از بوش تا اوباما و ترامپ، می گفتند که تعلیم نیروهای امنیتی افغان وظیفه درجه یک امریکا می باشد که امکان برای خروج نیروهای امریکا را فراهم می سازد. با درنظر داشت این، میتوان نتیجه گیری نمود که برای اتباع امریکا دانستن حقیقت راجع به وضع نهایت غیرقناعت بخش نظامیان و نیروهای پولیس افغان بسیار مهم می باشد. اما نه خیر، این معلومات محرم ساخته شده اند. به جامعه بیش از این اجازه دریافت کردن چنین معلومات «نامناسب» داده نمی شود.
برعلاوه این، در هفته گذشته اتباع امریکا راجع به این اگاه شدند که نظامیان امریکایی بیش از این پیگیری نخواهند کرد که کدام مناطق را شورشیان تصرف کرده و کدام مناطق توسط حکومت اداره میشوند. به عباره دیگر، این معلومات که کدام فیصدی کشور را مقامات حکومتی افغانستان کنترول میکنند که با طالبان مبارزه میکنند. طوریکه روشن گردید، به نظر قوماندانی امریکا در افغانستان، چنین معلومات "ارزش محدود برای اتخاذ تصامیم دارد". این هم خبر نو!
پس چرا اداره ترامپ در مورد پنهان کردن یا اصلاً قطع نمودن پیگیری چنین معلومات مهم را فیصله نموده است؟ ایا چنین نخواهد شد که طالبان پیوسته پیشروی میکنند و حالا نبردها به خاطر نیم از کشور پیش می برند (یا آن را کنترول میکنند) و بزرگترین ساحات طی تمام دوران این جنگ 18 ساله را تابع خود ساخته؟ واضحاً، اعتراف نمودن بر این که رژیم کابل که امریکا از آن حمایت میکند، کنترول بر نیم از خاک افغانستان را از دست میدهد. خلاصه اینکه، فیصله یافت شده — باید بطور کل از این پیگیری دست برداشت.
دفتر SIGAR — این ارگان نماینده کنترول کننده حکومتی است و امریکایان باید به آنچه که آنها میگویند، گوش کنند، به خاطریکه اوضاع واقعاً هم بسیار نگران کننده بوجود آمده است. ولی، شخص بازرسان کل، جان ساپکو در هفته گذشته اعلام داشت که "تقریباً همه شاخص ها که سطح پیروزی یا ناکامی را مشخص می سازند، حالا محرم ساخته شده یا تعیین نمی شوند… ما جنگ را می بازیم و این واقعیت را از مردم پنهان میکنیم.
نشانه های دیگر آن نیز وجود دارند که جنگ افغانستان طبق پلان پیش نه رفت — آن هم، طوریکه میتوان حدس زد، پلان ها محرم ساخته خواهند شد یا پیگیری نخواهند شد". به گونه مثال این واقعیت را یاداوری میکنیم که در سال 2018 امریکایان و نیروهای متحد افغان آنها برای اولین بار تعداد زیادی باشندگان ملکی، نسبت به طالبان که بر موفقیت زیادی برای تسخیر قلوب و عقول باشندگان محلی دست یافته، به قتل رسانده اند. ظاهراً به نظر میرسد که واشنگتن به کابل شیوه های خودی مبارزه، با این اطمینان، تزریق نموده که میتوانند راه را برای پیروزی خود توسط "بمباردمان نمودن"، بدون در نظرداشت همه ثبوت های تاریخی که عکس موضوع را ثابت می سازند، هموار سازند. فقط یک چیز مدنظر گرفته نمی شود — کشتار شهروندان بی گناه شیوه مطمئین دورساختن مردم از خود و تحکیم نمودن مواضع شورشیان می باشد.
