شهاب های خطرناک در مدار زمین که دفاع از ان وجود ندارد

تیم از پوهنتون کومپلوتینس مادرید مقاله را منتشر ساخته که در آن این پروسه مورد بحث قرار گرفته که چگونه شهاب های بزرگ در فضا به شهاب های کوچک پارچه میشوند و بعداً در استراتوسفییر ما سقوط میکنند. نظارت بر این اجسام که در نتیجه چنین تصادمات تشکیل میشوند، تا اندازه زیادی به این سبب، بسیار دشوار است که آنها در «مدارهای غیرمنظم» با مسیرهای پیچیده حرکت مینمایند. به گفته دانشمندان، شهاب ها میتوانند به مثابه منبع میتیوریت ها عمل نمایند. محققین توضیح میکنند: اکثراً میتیوریت ها که سقوط آنها را بر زمین میتوان توسط خط نوری روشن در آسمان تعقیب کرد، اجسام جداشده از کمربند شهاب های نزدیک زمین شمرده میشوند. آنها در نتیجه تصادمات در داخل آن بوجود می آیند».
از جمله، توجه ستاره شناسان را سقوط چندی قبل جسم آسمانی که قطر آن را از 7،2 تا 7،3 متر تشکیل میداد، بخود جلب نموده است. این جسم با نام شفری 2018 LA به اتومسفییر زمین با سرعت 60 هزار کیلومتر در ساعت وارد شد و نوار طولانی آتشین را از خود در آسمان بوتسوانا، در افریقا، بجا گذاشت.
لیندلی جانسون، همکار اداره دفاع سیاروی در مقر NASA اعلام میدارد:«این به مراتب کوچکتر از میتیوریت به جسامت بود که به ما وظیف تعقیب نمودن آن داده شده بود».
به احتمال زیاد، میتیوریت در نتیجه تصادم دو (و شاید، بیشتر) شهاب ها در مدار نزدیک زمین تشکیل شده باشد. ستاره شناسان در تحقیقات نو اطمینان میدهند که در نزدیک زمین بیست جسم مشابه آسمانی که به جسم 2018 LA نظر به شکل و جسامت شباهت دارند، کشف کرده اند. قابل یاداوری است که سقوط حتی یکی از آنها در منطقه مسکونی میتواند باعث تخریبات قابل ملاحظه گردد.