اریئیل کاهانی در نشریه «Israel Hayom» در ادامه می نویسد، راجع به این قرارداد آشکارا صحبت نمی کنند، اما برای طرفین که آن را عقد نموده اصل «خدمت در بدل خدمت» قابل فهم می باشد. اسرائیل، از جانب خود، برای اسد مشکل ایجاد نمی کند و جهت تعویض رژیم دعوت بعمل نمی آورد، طوریکه این کار را اوباما و دیگر سیاستمداران غربی میکردند و به «سازمان های ترووریستی»، به گفته روسیه و سوریه، کمک نمی کند.
اسرائیل به آسانی میتوانست رژیم سوریه را، با ارسال مهمات به شورشیان یا توسط حملات مستقیم بر تاسیسات حکومتی، تخریب کند، اما از آغاز جنگ داخلی در سوریه، به ویژه از زمان ورود نیروهای روسیه به این کشور دونیم سال قبل، اسرائیل در مورد مزاحمت نه کردن به پوتین در دستیابی بر اهداف استراتیژیک که او در برابر خود، — در باره حفظ رژیم اسد — قرار داده بود، فیصله نمود.
پس در بدل این کار چه بدست آورد؟ به خاطر این روسیه دست اسرائیل را در مورد واردآوردن ضربات بر ایران باز گذاشت. طبق اطلاعات خبری، صحبت راجع به دو هزار ضربه مطرح می باشد.
نه هم پوتین و نه هم نیتان یاهو، نه شخصیت های دیگر رسمی مستقیماً راجع به این معامله صحبت نمی کنند، اما اگر به هردو طرف دقیقاً گوش کرد، فهمیده میشود که قرارداد از همان وقت، زمانیکه نیروهای روسیه در سپتمبر سال 2015 به سوریه وارد شدند، موجود می باشد. حالا، وقتیکه جنگ داخلی به ختم خود نزدیک میشود، زمان بازرسی کنترولی فرا رسیده است.
روسیه به عادی شدن و ثبات اوضاع در سوریه علاقمند می باشد. عجیب اینکه، به این کار اسرائیل و ایران میتوانند مزاحمت نمایند. ایران نمیخواهد از سوریه خارج شود و سعی می ورزد این کشور را به پایگاه برای حملات بر اسرائیل مبدل سازد. به این ترتیب دستیابی بر آرامش ناممکن است و این کار روسیه را عصبانی می سازد.
در عین حال اسرائیل به تحکیم نیروهای ایرانی در این کشور آماده نمی باشد و راجع به «آمادگی پرداخت بها» به خاطر چنین سیاست صحبت میکند. اسرائیل تحت رهبری نیتان یاهو به حرف و عمل نشان میدهد که در شرایط کنونی صلح در سوریه وجود نخواهد داشت. اسرائیل به حدی به این امر تمایل ندارد که حتی طیارات را بر فراز ساحه تحت کنترول اسد و دوست خوب پوتین سرنگون می سازد. به این ترتیب نیز آرامش دستیاب شده نمی تواند.
این، واضحاً، پرابلم روسیه، و ما است. توازان شکنند تا به حال موجود برهم خورده و باوجود احترام متقابل پوتین و نیتان یاهو، موفقیت های حاصل شده با تهدید مواجه گردیده اند.
باوجود برخورد «ما برای آنها، مانند ملخ، کوچک هستیم» (نقل از تورات — تبصره مدیریت مسوول) که از تحلیلگران و متخصصین اسرائیلی شنیده میشود، روسان برخورد مستقیم با اسرائیل را تصور کرده نمی توانند. روشن است که اسرائیل در هیچ صورت اصطحکاک با روسیه را نمی خواهد.
روسیه در عین حال میداند که اگر در برابر اسرائیل گذشت نه کند و تهران را از سوریه دور نه سازد، پس نمی تواند به مرحله بعدی وارد شود. این معامله است که مسکو میخواهد عقد نماید. اما در لحظه کنونی — بی نتیجه مانده است.
