فشار از جانب مستهلکین، مقاطعه های سیاسی، دعواهای پرمصرف قضایی — این همه مفاد کمپنی ها را کاهش میداد، در حال که تصامیم ایکالوژیکی به آنها در رهایی از اعتبار بد و دفاع از سهمداران از خسارات دردناک کمک میکرد.
امروز مسوولیت اجتماعی موسساتی و پایداری بر هراس ها متکی نیست. و این خاصتاً به آن رشته های مربوط میگردد که به زراعت مربوط می باشند، به گونه مثال، بیزنس شکلات.
مولف در ادامه می نویسد، حجم مصرف شکلات به اوج بی سابقه خود نزدیک میشود، از همینرو، ظاهراً به نظر میرسد که کمپنی های شکلات، مانند کمپنی که من در آن کار میکنم، باید از موفقیت ها لذت ببرند. اما در برابر ما پرابلم در حال بروز است. اگر ما نتوانیم به تولید پایدار لوبیای کاکاو کمک نمائیم، پس روزی، ممکن، جهان به جستجونمودن شرینی دوست داشتنی جدید برای خود مجبور خواهد شد.
درختان کاکاو فقط در تعداد محدود کشورها که در امتداد خط استوا قرار دارند، میرویند. اقلیم در اینجا — گرم و مرطوب است. دو کشور — ساحل عاج و گانا — تقریباً تمام شکلات را تولید میکنند که امریکایان مصرف میکنند. کاکاو افریقای غربی — جز مهم مزه بی مانند شکلات Hershey می باشد، ولی درختان کاکاو در این منطقه پیرشده میروند و مثمریت شان کاهش می یابند.
در گذشته، زمانیکه دهاقین کاکاو پرورش میکردند و با مشکل کاهش حاصلات مواجه میشدند، پس آنها ساحات نو جنگلات را پاکسازی میکردند و درختان نو کاکاو غرس میکردند. ولی امروز چنین شیوه از نقطه نظر ایکالوژی و اجتماعی قابل قبول نمی باشد. در نتیجه احیای فارم ها به آن مقیاس و آن سرعت صورت نمی گیرد، تا بتوانند تقاضا به شکلات را بصورت پایدار در دورنمای آینده تامین کند.
در برابر ما پرابلم به مقیاس قابل ملاحظه قرار دارد. برای برآورده ساختن تقاضای جهانی به اندازه 7،2 میلیون تن شکلات در سال، کمپنی های چند ملیتی، مانند Hershey، بر کار میلیون ها فارم دار کاکاو اتکا میکنند که در زمین های کم به مساحت 1-2 هکتار کار میکنند. برای ادامه تولید لوبیای کاکاو شیوه های جدید ضروری اند، تا به این فارم داران در مورد پرورش پایدار لوبیای کاکاو مساعدت نمایند.
دلیل ایجاد مشارکت نو Hershey با آژانس انکشاف بین المللی امریکا (USAID) و کمپنی ECOM، بزرگترین تامین کننده کاکاو ما در گانا، همین امر است.
مشارکت USAID و ECOM باید این مشکل را با از میان برداشتن برخی موانع که مزاحم غرس درختان نو میگردد، حل کند. ECOM در طول سه سال فارم داران را راهنمایی میکند و بخش از مفاد را به فارم داران میدهد و همزمان خسارات اولیه خود را در این پروژه جبران میکند.
در عین حال USAID نقشه های زمین های فارم داران کاکاو ترتیب میکند و حقوق عنعنوی آنها را بر آن مستند می سازد. مقامات محلی این نقشه ها را تصدیق میکنند و بدینوسیله تضمینات حقوق فارم داران را بالا می برند.
این شیوه به حل پرابلم که معمولاً حل آن بسیار دشوار محسوب میشود، مساعدت میکند و از همینرو میتواند به مودل برای آینده مبدل گردد. افزایش جمیعت تقاضا برای زمین را افزایش میدهد و دسترسی بر زمین که این تقاضا را برآورده سازد، هرچه بیشتر کاهش می یابد. این همه بدان معنی است که باید به حل مشکلات کمر بست که مانع انکشاف اقتصادی و همچنان ثبات دراز مدت زنجیره های تولیدی بین المللی ، میگردند.
