هلال احمرافغانستان، یگانه نهاد غیرسیاسی، خیریه و بشر دوستانه میباشد که به همه مناطق افغانستان دسترسی دارد و بدون ممانعت فعالیت میکند.
میرام صداقت سخنگوی هلال احمر افغانستان در گفتگو با اسپوتنیک می‌گوید که رضاکاران نقش مهمی در عملی‌ساختن رسالت این نهاد دارند:
«یکی از اصول اساسی سره میاشت یا هلال احمر، اصل رضاکاری است. نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر از رضاکاران تشکیل شده که کمک‌های بشردوستانه را برای آسیب دیدگان به طور رایگان انجام می‌دهد. بدون رضاکاران، هلال احمر به عنوان جمعیت ملی شناخته نمی‌شود».
وی با بیان اینکه حدود سی هزار رضاکار در افغانستان فعالیت دارند، افزود که به مرور زمان تعداد رضاکاران افزایش می‌یابد:
«هلال احمر نمی تواند در عدم رضاکاران به روستاهای دورافتادۀ افغانستان رسیدگی نماید، به همین علت با جوانان کار جریان دارد تا برای همکاری با هلال احمر جذب شوند».
صلیب‌سرخ و هلال‌احمر جهانی، بزرگترین شبکه بشردوستانه غیرسیاسی و امدادرسانی جهان محسوب می‌شوند. هلال احمر افغانستان در سال 1929 به همت گروهی از افراد نوع‌دوست و در نتیجهٔ یک نشست عام در باغ عمومی کابل زیر نام «مجلس امدادیه ملی» ایجاد شد، تا اینکه بعد از گذشت سه سال به اساس تقاضای کنفرانس بین المللی نهضت در هاگ در (1932م) مطابق 1311 هـ. ش. در چوکات وزارت مالیه به نام (محراب احمر) مدغم شد. پس از مدتی به مربوطـات وزارت صحت عـامه منتقل شد و در سـال 1313 خورشیدی برابر با 1934 میلای از مربوطات این وزارت جدا و به نام «هلال احمر» مسما شد. در واقع سال تأسیس رسمی جمعیت ملی به 1313 هجری خورشیدی برمی گردد. هلال احمر در 20 میزان سال 1330 خورشیدی برابر با 1951 میلادی بر اساس فرمان شاهی شماره (2166) با داشتن اساسنامه‌یی که حاوی صلاحیت‌ها و مکلفیت‌های این نهاد خیریه بود، با حمایت شاه وقت به عنوان یک ارگان خیریۀ ملی و مستقل به نام «جمعیت هلال احمرافغانی» تغییر نام کرد.
میرام صداقت با بیان اینکه رضاکاران در همه ولایات افغانستان حضور دارند و بیشتر در مناطق دور دست کشور فعالیت می‌کنند و کمک‌های ضروری را به نیازمندان انجام میدهند، اظهار داشت:
«هلال احمر یک سازمان غیر سیاسی و بیطرف میباشد و به همین علت ما با همه جناح های درگیر در افغانستان در تماس هستیم و کمک‌های خود را به همگان به طور رایگان و یکسان انجام می‌دهیم».
سخنگوی هلال احمر افغانستان در مورد فرهنگ رضاکاری در افغانستان می‌گوید:
«در عرصۀ تبلیغ و ترویج فرهنگ رضاکاری فعالیت جریان دارد تا جوانان بتوانند داوطلبانه در آن سهم بگیرند. مسالۀ دوم آمادگی و تربیه رضاکاران است، که باید با در نظر داشت حوادث طبیعی و یا غیرطبیعی به شکل موثر در پروسه‌ها تنظیم شوند و سهم بگیرند. ما تلاش داریم از مکاتب گرفته تا دانشگاه‌ها و از قریه گرفته تا ولایات اصول خود را تبلیغ و ترویج نماییم، تا همه آگاه شوند که به هیچ طرف درگیر مرتبط نیستم و برای همه یکسان مساعدت می‌کنیم. ما می‌خواهیم از این طریق جوانان را به دور خود جمع نماییم.»
هنری دونانت سویسی در سال 1864 میلادی سازمان مستقل با اهداف بشردوستانه و بی‌طرفانه صلیب سرخ را ایجاد نمود که چندی بعد از آن دولت وقت عثمانی در سال 1876 به جای استفاده از نشان صلیب‌سرخ، از معکوس رنگ‌های پرچم خود یعنی هلال‌احمر در زمینه سفید برای جمعیت ملی خود استفاده کرد که حالا کشورهای مسلمان نشان هلال احمر را به عنوان نشان جمعیت ملی خود به کار می‌برند.
بر اساس مصوبۀ مجمع عمومی این سازمان در سال 1391 خورشیدی، اهداف هلال احمر وقایه و کاهش آلام بشری با غیرجانبداری کامل، بدون تبعیض نژادی، جنسی، زبانی، سمتی، عقیدتی، دینی، مذهبی، سیاسی، ایدیولوژیکی واجتماعی، مساعدت به قربانیان منازعات مسلحانه و مصدومین حوادث طبیعی در حد توان و اتخاذ تدابیر لازم در جهت سهم‌گیری دررابطه به وقایه امراض، بهبود صحت عامه، کاهش مصایب و آلام بشری درحدود امکانات است. سخنگوی این نهاد تأکید میکند که با توجه به نوعیت فعالیت هلال احمر، کارمندان و رضاکاران این سازمان نباید مورد تهدید قرار بگیرند:
«پیام ما به همه گروه‌های مسلح افغانستان این است که ما سازمان سیاسی نیستیم و در هیچ قضیه هم دخیل نیستم و علاقمندی برای دخالت هم نداریم. ما فقط و فقط برای بشریت کار می‌کنیم و به کسانی که نیاز به کمک دارند، مساعدت می‌کنیم. به همین دلیل تا به حال مورد هیچ نوع تهدیدی قرار نگرفتیم و همیشه به ما احترام گذاشته اند. اما گاهی هم اتفاق افتاده که رضاکار ما در یکی از حادثات خارج از کار کشته و یا زخمی شده است. ولی به هیچ شکل نمی‌توانیم بگوییم که رضاکاران ما مورد تهدید کسی قرار گرفته اند. میخواهم تاکید کنم که سروکار ما با حوادث است و امکانات زیاد هم نداریم تا به تمام حوادث ناگوار کشور ما رسیدگی بتوانم، ولی سعی می‌ورزیم تا حد توانایی به مردم خود و به کسانی که به کمک ما نیاز دارند، مساعدت نماییم».
سخنگوی هلال احمر تاکید کرد که این سازمان در همه مناطق افغانستان دسترسی دارند و بدون ممانعت فعالیت میکند:
«ما حامیان زیاد را با خود داریم — رضاکاران و مردم حامیان اصلی ما می‌باشند. شماری از کمپنی‌ها و شرکت‌های خصوصی نیز در افغانستان وجود دارد که به ما کمک مالی می‌کنند، وزارت اوقاف با ما همکاری دارد و هر حاجی که به حج میرود مقداری پول به ما کمک میکند، وزارت مالیه نیز به ما کمک نموده است. سال گذشته شخص رییس جمهور توانست کمک کشور هند را به سازمان جلب کند و حالا کشور هند به ما مساعدت مالی می‌نماید. میتوانم بگویم که نهادها و اشخاص مختلف به ما کمک می‌نمایند».
صداقت افزود که رضاکاری، مسوولیت داوطلبانه است و هیچ نوع حقوق مالی ندارد. اما کسانی که در وظایف گماشته می‌شوند، مصارف راه، خوراک و اندکی از دیگر مصارف شان پرداخته می‌شود و آن کمک ناچیز ـ در برابر فعالیت ارزشمند آنان ـ میباشد.
تمام کسانی که داوطلبانه با هلال احمر همکاری و فعالیت می‌کنند، قابل ستایش هستند. آنها قهرمان کشور اند که با وصف مشکلات امنیتی موجود، جان خود را در خطر قرار داده داوطلبانه به روستاهای دور افتادۀ افغانستان که نیاز به مساعدت دارند، سفر می کنند و به نیازمندان کمک های اولیه را انجام میدهند.
برتری و خصوصیت هلال احمر افغانستان این است که با پیروی از اصل بی‌طرفی به نقاطی دسترسی دارد که دیگر نهادها نمی‌توانند وارد شوند و به آنجا دسترسی داشته باشند.
