او گفت: «بدون کمک ایالات متحده ما حتا شش ما هم نخواهیم توانست ارتش افغانستان را به پا نگهداریم»
انجینر منور شاه بهادری عضو کمیسیون اقتصاد ملی پارلمان افغانستان گفته های محمد اشرف غنی را تایید نموده و می گوید: «آنچه رییس جمهور افغانستان گفت بدون شک واقعیت دارد.»
طبق گفته ی آقای بهادری بودجه افغانستان توسط کمک کننده ها تمدید می شود. افغانستان به دلیل درآمد کم از اقتصاد بسیار ضعیفی برخوردار می باشد. چون افغانستان وارداتش چندین برابر صادراتش می باشد و در ضمن اینکه دولت افغانستان از معادن این کشور استفاده کرده نمی تواند تا به اقتصاد این کشور کمک کند.
او می گوید که یگانه درآمد افغانستان از گمرکات میباشد و آن هم برای بهبود بودجه کشور کفایت نمیکند. به همین دلیل با پول خارجی ها افغانستان هم روی پروژه های عادی و هم انکشافی کار می کند. همچنین 65 فیصد معاش کارمندان توسط خارجی ها پرداخته می شود.
موصوف در ادامه گفت «افغانستان یک اقتصاد ورشکسته دارد و در صورتیکه کمک های خارجی نباشد، بدون شک کشور توان نگهداری و پرداخت هزینه های قوای مسلح و کارمندان ملکی خود را ندارد.»
به نظر این وکیل پارلمان، دو مسئله وجود داشته که پول ها وارد افغانستان شده: نخست اینکه نقش خارجی ها در حیف و میل این پولها به خوبی دیده می شود، که با ایجاد پروژه های کوچک، کوتاه مدت و غیر بنیادی که هیچ نفعی به افغانستان و مردم این کشور ندارد به مصرف رسیده است و بدین ترتیب برای خود معاش های ده هزار دالری و یا گاهی صد هزار دالری تعیین کرده اند.
و دوم اینکه یک مقدار از این پول ها در دست داشتن نیروهای خارجی و داخلی در فساد حیف و میل شده است. او می گوید، که کمک کننده های خارجی هیچ گاه حاضر نبوده اند بالای پروژه های اقتصادی سرمایه گذاری کنند. آن ها بالای پروژه های کار می کنند که در اختیار مردم افغانستان نیست. کمک کننده های خارجی می گویند: «ما تنها برای بالا بردن سطح زندگی امروز مردم کار می کنیم. اقتصاد آینده شما به ما ربطی ندارد.»
باید گفت که عمده ترین بحث پس از گذر بیشتر از 15 سال حضور جامعه جهانی در ابعاد نظامی و اقتصادی در افغانستان، تاثیر گذاری حضور آنان بر چگونگی اوضاع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور است.
به نظر داکتر روح الله احمدزی، آگاه مسایل روابط بین الملل و افغانستان پس از گذشت زمان و اختصاص هزینه های هنگفت مالی و بشری در جنگ افغانستان این حق را عامه مردم افغانستان و مردم کشور های کمک کننده دارند تا از سیاسون کشورهایشان با صراحت بپرسند که نتایج این همه سرمایه گذاری های مالی و بشری شان چه بوده است؟
به باور وی رییس جمهور غنی به واقعیت بسیار تلخ اشاره نموده است و این حقیقت را ایالات متحده امریکا بهتر از سایر هم پیمانان غربی اش درک میکند که چه مفهوم و تعبیری دارد. امریکا طولانی ترین جنگ را در افغانستان رهبری کرد و بیشترین منابع مالی و انسانی اش در این جنگ ضایع شد؛ اما در پایان 15 سال نتایج آنرا خودشان هم قبول نمیتوانند بکنند.
پس ازگذشت 15 سال امریکا و دیگر کشور های عضو ایتلاف بین المللی اظهار نظر و موضعگیری علیه مهد پرورش تروریزم یعنی سرزمین پاکستان مینمایند. با اینکه خیلی دیر است و به میلیارد ها هزینه های گزاف مالی در امر مبارزه با تروریزم و هراس افگنی مصرف گردیده است؛ اما نتیجه اظهارات امروزی رییس جمهور به نماینده های سازمان امنیت ملل متحد را میتوان یک حقیقت تکان دهنده برشمرد.
آقای احمدزی در ادامه می گوید، که در امر جنگ با تروریزم و هراس افگنی و بحران داخلی که گروه های مسلح و افراطیون جهادی در افغانستان آنرا هم اکنون شکل داده است، نقش کشور های کمک کننده منفعل بوده و در ابعاد سیاست خارجی و داخلی افغانستان همواره به حرف های مسئولان رده حکومت دولت افغانستان وقع نگذاشته اند.
به نظر موصوف حال هم دیر نیست و اگر قرار باشد دولت افغانستان با کمک و پشتیبانی جامعه جهانی و کشورهای همسایه آسیایی به مبارزه با تروریست ها و گروه های افراطی بپردازد، احتمال دارد که میزان تلفات افراد نظامی و ملکی در افغانستان کاهش چشمگیری در سالیان پیشرو داشته باشد.
به نظر بعضی از کارشناسان افغان و خارجی، امریکا هیچگاهی نمی خواهد جنگ در جهان به پایان برسد، چرا که پایان جنگ در کشورهای جهان سبب پائین آمدن اقتصاد و قدرت این کشور می شود.
