نویسنده جوش دین (Josh Dean) در یکی از کتاب های جدید خود، "Take K-129"، یکی از شگفت انگیزترین عملیات مخفی در تاریخ امریکا را به طور دقیق شرح می دهد. این کتاب در تاریخ 5 سپتامبر عرضه خواهد شد.
جنگ سرد موجب شد که هر دو طرف توانایی های هسته ای خود را افزایش دهند و آنها را مرگبارتر ساختند.
در اواخر دهه 1960، نیروهای شوروی که زیردریایی های کوچک دیزلی شان با سلاح های هستوی مجهز بودند، در اقیانوس آرام گزمه میکردند. این زیردریایی ها میتوانستند در اعماق فروروند، حملات را انجام دهند و موقعیت هایی را به د ست بیاورند که در صورت وقوع جنگ هسته ای، آنها را به از بین بردن شهرها در سواحل غرب مریکا قادر می ساختند.
زیردریایی K-129، که 3 راکت هستوی راحمل میکرد، در فبروری سال 1968، شبه جزیره " کمچاتکا" روسیه را ترک کرد. او مجبور شد راه دور اقیانوس آرام را تا شمال شرقی جزایر هاوایی در پیش گیرد.
9 مارچ یک کشتی کشف نیروی دریایی ایالات متحده امریکا، در باره فعالیت بی سابقه در ساحل کمچاتکا گزارش داد. از آنجا، ناگهان زیردریایی ها ظاهر شدند که به عمق اقیانوس آرام حرکت میکردند ومراقبت بر انها را نادیده گرفتند.
K-129 ناپدید شد — احتمالا ممکن در وسط اقیانوس غرق شده باشد. طرفداران جنگ سرد در واشنگتن این را به عنوان فرصتی برای به دست آوردن اطلاعات زیادی، در زمینه تکنالوژی هسته ای و رمزگشایی کودهای نظامی تلقی کردند.
در مرکز CIA در لانگلی، پروژه "Azorian" طرح ریزی شد. هدف این مأموریت فوق العاده محرم، ایجاد کشتی عظیم بود که به استقرار زیردریایی غرق شده شوروی در بخش پایین آن قادر بود.
ولی، سیا برای ساختن این کشتی به پوشش نیاز داشت، تا این کشتی را بسازد و در عین حال وظیفه آن را فاش نسازد.
هاوارد هیوز 64 ساله در طبقه بالا یکی از هوتل هایش در لاس ویگاس پنهان شده بود. این میلیار که از نظر حیله گری و مرموز بودن خود شهرت داشت، در آن زمان در حالت غروب طولانی و عجیب خود قرار داشت.
هیوز به مثابه پوشش برای این طرح موافقه کرد. هنگام که شرکت کنندگان کلیدی در یک هوتل درلاس انجلس برای طرح نمودن "قرارداد سیاه" گردهم آمدند، حقوق دان هیوز چندین بار د ر لحظات بحرانی از اتاق بیرون می برآمد. یکی از نمایندگان حکومت از این حیرت زده شده بود که هیوز د حال که در نزدیکی حضور داشت، به نحوی اسرارآمیز از تمام جزئیات مذاکرات آگاه بود.
شرکت کنندگان به ایجاد چنین افسانه موفق شدند: شرکت هیوز نخستین مرحله از کارهای اکتشافی را برای آغاز عملیات استخراج معادن در اقیانوس تأمین می کند.
گام بعدی: به مطبوعات که هیچگونه شک نمی بردند، باید در مورد ّلان های جعلی او معلومات داده شود.
اگر چه این داستان را به بسیار آسانی به مثابه مفکوره دیوانه وار نوبتی هیوز قلمداد کرده میتوانستند، اما این عملیات باید بصورت دقیق طوری طراحی میشد که باعث سوء ظن در اتحاد جماهیر شوروی نه گردد.
منفرید کروتین (Manfred Krutein)، متخصص استخراج مواد معدنی در اقیانوس، به طور خاص استخدام شد، تا استدلال قانع کننده را برای توجیه نمودن ساختن این کشتی غول پیکر ارایه میکرد.
ویژگی های فنی کشتی Hughes Glomar Explorer به توضیحات زیادی ضرورت داشت. این کشتی به اندازه کافی بزرگ بود تا یک محموله 3.93 میلیون پوند را به طور مخفیانه به ایالات متحده امریکا انتقال دهد.
چند ماه بعد " کروتین" شنیده بود که نماینده هیوز در مورد تولید "صنعت کاملا جدید" معدن در اعماق بحر در یک کنفرانس مطبوعاتی در جزایر هاوایی صحبت می کند.
هیچ کدام از ویژگی های کشتی باعث کوچکترین شک قرار نه گرفت. وکار را انجام داد. اگر چه این کشتی در حال حاضر می تواند به طور آشکار ساخته شود، دستگاه ضبط، یا آخذه که باید در بزرگترین بحر جهان پنهان شود، لازم بود که در فضای محرمانه ایجاد شود. محرمیت آن تقریبا تا زمانی که کشتی بر آب راه انداخته نه شده بود، رعایت گردیده بود.
در اواسط سال 1974 تهاجم غیرقانونی بالای گدام " هیوز" موجب ایجاد زنگ خطر بیشتر نسبت به آن شد که او گفته بود. اما زمانی که روشن شد که دزدان تنها بد ماشان کوچک بودند، سیا مجبور شد این کار را به تنهایی انجام دهد.
قبل از اینکه بدنه کشتی بازشود، کنده های غول پیکر، به نام "کلمنتینا"، از آن ظاهر شد. کلمنتینا وقت نداشت، تا به اندازه کافی به عمیق فرو رود، تا کسی نتواند آن را به حیث کشتی نجات مشاهده کند. — مانند اینکه مقامات اتحاد شوروی معمولآ برای انجام نظارت پنهانی از آن استفاده میکردند.
این کشتی نجات نزدیک شد و سپس عقب نشینی کرد، و سپس دوباره آمد، بعدا از آن به دنبال کشتی غول پیکر میرود و کلمنتینا شکار او را گرفت و دوباره بازگشت.
در 4 اگست ، آهسته آهسته پروسه بلند کردن زیردریایی غرق شده آغاز شد. تمام اعضای خدمه کشتی احساس کرد چگونه کشتی قبل از آغاز یک آزمایش سنگین، تشنج را احساس می کند، اما ناگهان این تشنج ازبین رفت.
د وربین های نظارت، شکستن کلمنتینا را ثبت نمودند ومعلومات را به محل قومانده ارسال کردند. کلمنتینا که در فاصله 9000 فُت بالاتر از بستر اقیانوس قار داشت و زیردریایی نگهمیداشت، خراب شد. و حالا زیردریایی دوباره در بستر بحر قرار داشت.
در لانگلی "جان پارامونوکی" طراح پروژه " Азориан",این خبر را به" کارل داکت" ، رئیس خود داد.
"کارل داکت" تمام محل قومانده را به مخاطره انداخت. وی دستور داد که دوباره به پایین فرو روند و زیردریایی را بالا کنند. سپس او خواستار گش.دن کانال رادیویی محافظت نشده شد، بطور که او شخصآ بتواند این سفارش را به خدمه اکسپلولرر منتقل کند. " پارگوسکی" او را متقاعد ساخت که این کار ناممکن است.
زیردریایی، به احتمال زیاد، به اثر ضربه به چند قطعه تقسیم شده بود و اکنون وقت آن فرا رسیده بود، تا واشنگتن را مطلع سازیم که مأموریت به ناکامی پایان یافت.
در عین حال، کشتی شوروی به دنبال رد پای اکسپلورر ادامه داد. بخشی از زیردریایی سرقت شده بود. زیردریایی در حال نزدیک شدن به سطح آب بود، وقایق به اندازه کافی نزدیک شد، تا کپیتان اکسپلورر بتواند هشدار دهد. این بار به یک واکنش خشونت آمیز روبروشد. تمام اعضای خدمه کشتی شوروی بر روی عرشه جمع شده بودند به این ترتیب خداحافظی کردیم، وقایق بالاخره رفت.
بر روی اکسپلورر خراشدگی موجود بود و در داخل زیر دریایی جسد شش ملاح یافت شد و د یگر هیچ چیز وجود نداشت.امریکایی ها موفق به دریافت یک راکت شدند.
در لانکلی بعداً ماموریت بعدی برنامه ریزی شد. اما یک سال بعد در لاس انجلس تایمز مقاله ای به نشر رسید که در آن گفته شده بود که ایالات متحده امریکا توانست بخشی از زیردریایی غرق شده شوروی را از کف اقیانوس به دست آورد.
دو پولیس ازلاس آنجلس، که در مورد هک صحبت می کردند، به مطبوعات گفت: که سیا به آنها در مورد سرقت اطلاعات محرمانه هشدار دادند، و روزنامه تحقیقات خود را آغاز کرد. سازمان سیا توانست روزنامه های مهم دیگری را متقاعد سازد که در هیچ موردی نمی توانند که به اتحاد جماهیر شوروی در مورد عملیات آینده هشدار دهند، چون بهای افشای حقایق بسیار زیاد بود، پس این رسوایی خاموش شد.
پس از آن، افسر مالیاتی لاس آنجلس یک حساب سرسام آور مربوط به شرکت هیوز Summa را در مورد هزینه کشتی اکسپلورر افشا کرد.
تلاش های چند مقام عالی رتبه به دلیل بازرسی مالیاتی شکست خورد.
سپس کمیسیون مستقل، امور مالیات و اوراق قیمتی دولتی تحقیقاتی را درباره نقض بی نظمی مالی شرکت دریایی جهانی آغاز کرد که در کار ساختن کشتی شرکت داشت.مگر مقامات سیا به پنهان نمودن این موضوع موفق شدند. اما تمام تلاش ها بیهوده بودند.
جک اندرسون (Jack Anderson) برنده جایزه "پولیتزر" در ماه مارچ یک مقاله را در مورد 350 میلیون دالر که توسط سیا به مصرف رسیده بود، منتشر کرد. هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه ایالات متحده امریکا، به رئیس جمهور جرالد فورد توصیه کرد که هیچ چیزی را قبول نکند. از تلاش برای بالا کردن زیردریایی شوروی منصرف شدند و اتحاد شوروی هم هیچ واکنشی را از خود نشان نداد.
آنچه در اقیانوس اتفاق افتاده است، تا اکنون بحال خود باقی مانده است، و زیردریایی شوروی K-129 هنوز در اعماق اقیانوس آرام افتاده است.
