دکتر عبدالحسیب آذرخش رساله علمی خود را که زیر عنوان «میتود بیوایمپیدانسومتری در تشخیص مرض عدم کفایه قلبی» و دارای 152 صفحه و 4 فصل است، با رهنمای پروفیسور ایوان گینادی گیورکیویج نوشته است.
دکتر عبدالحسیب آذرخش در رساله علمی خود چهار میتود را مورد مقایسه قرار داده که عبارت است از: 1. بیوایمپیدانسومتری، الکتروگرافی، اکوکاردیوگرافی و هورمون قلبی است.
روش پژوهش: آزمایشی و مرور متنی است.
بر علاوه رساله علمی دکترا، دکتر عبدالحسیب آذرخش طی 14 سال تحصیل از دوره لیسانس تا دکترا 15 مقاله علمی در بخش های مختلف علم پزشکی به چاپ رسانده است.
دکتر عبدالحسیب آذرخش به خبرنگار اسپوتنیک گفت: با سپاس از خداوند مهربان که توانستم رساله علمی دکترای خود را امروز در حضور اعضای شورای علمی دانشگاه دوستی ملل با موفقیت دفاع و رای موافق اکثریت شان را به دست آوردم. پس از این می خواهم که مسئولیت انسانی خود را به تمام انسانهاي روی زمین و بخصوص به ملت رنجدیده کشورم به شکل احسن انجام بدهم و یک تشکری دیگر از خانواده ام می کنم که با وجود مشکلات فراوان مرا در تحصیلم یاری نمودند و تنها نگذاشتند و با دار و ندارم ساختند.
همچنان می خواهم از تمام دوستانم که در اینجا حضور به همرساندند و یا با پیام های خود مرا انرژی دادند تا به این مرحله برسم و در جریان حدود 14 سال مرا تشویق به ادامه تحصیل کردند تا از این آزمون علمی پیروز بدرآیم، سپاسگزاری می کنم و برای تک تک شان از خداوند مهربان موفقیت روز افزون می خواهم.
