در این اواخر شما شاهد مشاجرات تند که بین رهبران ترکیه و اتحاد اروپا در گرفته، بودید. رییس جمهور ترکیه اردوغان در مورد عمل کرد های رهبران اروپا اعلامیه شدیدی را صادر نمود. اردوغان بدون کم و کاس ازبروز فاشیزم سخن زد که در اروپا منحیث پروسه قابل تشویش رو به شگوفایی است.
سوال اساسی در اینجاست که تا کدام سرحد اظهارات تشنج بر انگیز رهبران ترکیه و اروپا اوضاع سیاسی را در کوتاه مدت و یا دراز مدت ، هم در اروپا وهم در ترکیه مختل می سازد. البته جای شک نیست که از لحاظ ابعاد داخلی خود این اظهارات اردوغان خصلت بیشتراز تبلیغاتی را ندارد. اما ابعاد بیرونی چنین اظهارات وی می تواند تاثیرات ای بالای مناسبات کشور های شامل اتحادیه اروپا و ترکیه داشته باشد.
تنش های لفظی بین ترکیه و جهان اروپا در حال رشد خود است، اعلامیه ها و اظهارات شدید رهبران ترکیه و اتحادیه اروپا زشت ، بی پرده وخارج از همه نورم های دیپلوماسی است. رهبران کشور ها نه از طرق کانال های عنعنوی رسمی و دیپلماتیک ، بلکه در میتنگ ها به شکل بی سابقه به آدرس های همدیگر از بیانات رکیک دریغ نمیکنند که عرصه را برای "مانور های سیاسی " تنگ ساخته.
با همه اعلامیه ها و اظهارات تند طرفین امکانات محدود عملی فشار علیه همدیگر را دارند. تحریمات اقتصادی، مثل که روسیه و اروپا بالای همدیگر وضع نمودند، عملا نشان داد که موثر بوده نمی تواند. اگر چه از نگاه اول ممکن برای ترکیه مضر واقع گردد، مثلا محودویت های در رابطه به دسترسی ترکیه به سیستم های بانکی و منابع مادی اروپا و یا هم قیودات در رابطه به سکتور ساختمانی که ترکیه نقش بارز در اروپا دارد. البته این تدابیر در شرایط موجود برای اروپا هم تاثیرات منفی خود را دارد. اما آنچه به باز کردن سرحدات ارتباط میگیرد، با چنین تهدید باید مدبرانه برخورد نمود. ترکیه واقعآ می تواند در مورد هجوم مهاجرین به اروپا نقش داشته باشد.
در شرایط کنونی در اصل تشنجات مضر تر برای بروکسل تمام می شود، نسبت به انقره. اگر چه این " دریچه امکانات" برای ترکیه تا ابد باقی نمی ماند.
لیدران اروپا در مقابل فشار های سیاسی اردوغان در سال 2017 به مراتب مقاومت بیشتر نشان دادند و خوب می دانستند که با اردوغان بسیار مشکل است که تفاهم نظر پیدا کنند.
برای ترکیه لازم است تا خط استراتژیکی اقتصادی موثر را تعقیب نماید تا بتواند حداقل در عرصه سیاسی آن کمبودی های را که در اثر عدم توسل به جامعه اروپا از دست داد ، جبران نماید. انقره در صدد ایجاد فارمات جدید مناسبات اقتصادی است که در آن بتواند رول کلیدی در عرصه انرژی در اروپا را بدست داشته باشد. موازی به آن استراتژی همکاری های خود را با عربستان سعودی و قطر اعیار سازد. اجزای استراتژی جدید به نظر اردوغان ممکن به رسمیت شناختن سیستم جدید سیاست داخلی در ترکیه باشد.
مهم اینست که با تهدیدات خود به آدرس اروپا ترکیه بعضی از واریانت های رشد مناسبات را با روسیه، امریکا و ایران نشان میدهد.حال بسیار به این کشور ها ارتباط میگیرد که تا کدام سرحد حاظر هستند به توقعات ترکیه جواب مثبت اراهه نمایند.
صحبت مکمل برنامه را می توانید در ذیل کلیک کنید و بشنوید:
