در طول سال های زیاد دکتوران مراکز فضایی متوجه شدند که بسیاری از فضانوردان پس از بازگشت از مأموریت فضایی از وضعیت پوستشان شکایت می کنند. اما در گذشته هیچگونه تحقیقات در این رابطه صورت نگرفته بود.
هم اکنون نمایندگان ناسا و آژانس فضایی اروپا از گروپ دانشگاه « سارلاند» (آلمان) در خواست کردند به تحلیل پوست فضانوردانی بپردازد که مدت طولانی در فضا بسر می برند.
متخصصان سه فضانورد (لوکا پارمیتانو، سامانتا کریستوفورتی و الکساندر گرست) را قبل و بعد از پرواز فضایی مورد معاینه قرار دادند. واکنش ساختار پوست در مأموریت فضایی با کمک تکنالوژی کاربردی پردازش تصویر انجام شد.
معلوم شد که مورفولوژی پوست در زمان مأموریت فضایی آسیب می بیند. در فضا پوست سطح بالاتر کولاژن را تولید می کند. در صورت وجود سطح بالای کولاژن بعضی از لایه های پوست (به ویژه لایه های زیرین) تا حدودی کمتر پیر می شود. اما این به آن معنا نیست که فضا تأثیر مثبتی بر وضع پوست فضانوردان می گذارد: اپیدرمیس (بشره) پوست نازکتر می شود. متخصصان اعلام کردند که پوست طی شش ماه پرواز در مدار تا 20 % نازک می شود.
در صورت نازکی پوست، مقدار سلول های چربی کاهش می یابد که نشانه عمومی پیری است. پوست نازک می شود و انعطاف خود را از دست می دهد و در نتیجه چین و چروک زیادی روی آن ظاهر می شود. فعلا مشخص نشده است که آیا افزایش سطح کولاژن نازکی پوست را جبران و روند پیری را کند خواهد کرد یا نه.
